De stinkdier en de hond, deel 2

Een waargebeurd verhaal over de-skunking

Bijgedragen door F. Etz
Het verhaal is gebaseerd op feitelijke gebeurtenissen. Namen zijn gewijzigd om de identiteit van de slachtoffers te beschermen.

Deel 2 van 4 (Lees deel 1)

Lepper trok zich terug in de woonkamer. Ike kwam naar beneden en keek in de woonkamer waar Lepper was. 'Ze is gewoon ziek geworden,' zei hij op een bange toon. Ik sprong uit mijn stoel in de keuken en rende naar de woonkamer. "OH GOLLY" Ik zei (yep, dat is wat ik zei).

Ik rende naar beneden en vulde snel de lichtblauwe, plastic emmer met water en azijn. Ik ging terug naar de woonkamer en begon het braaksel op te ruimen dat op het tapijt in de woonkamer zat. Het rook niet naar braaksel. Het rook naar skunk . Het stinkdier had Lepper in haar mond gespoten. Dat is een geur die ik niet kan beginnen te beschrijven. Het is als geen geur die ik ooit heb geroken. Niets is te vergelijken. Ik moest het uit het tapijt halen. Ik schrobde het tapijt verwoed. Het is nu 5:30 uur. Ik maak het tapijt zo goed mogelijk schoon en doof het in met bakpoeder. Ik moet me klaarmaken voor mijn werk.

Ik spring onder de douche. De geur op mijn lichaam is vreselijk. Niets dan stinkdier. Ik probeer het af te boenen. Ik probeer mijn neus weg te spoelen. Niets werkt. Ik ruik nog steeds stinkdier.

Er is niets anders dat ik thuis kan doen. Als ik me klaarmaak om naar het werk te vertrekken, komen mijn dochters naar beneden met walgen blikken op hun gezicht.

De geur heeft hen wakker gemaakt. Ik vertel hen wat er is gebeurd. Ze zijn in shock. Ze maken zich zorgen om Lepper. Ik zeg tegen hen dat Lepper in orde is, maar het huis stinkt. Ik kan niets meer doen. Ik ga naar werk. Ik voel me slecht dat ik ze achter moet laten.

Op mijn werk e-mail ik mijn schoonmoeder en vertel haar het verhaal.

Ze e-mailt terug en vertelt me ​​dat mijn schoonzus een vast recept heeft voor het de-skunking van de hond. SUPER GOED! Ik vuur een e-mail af naar mijn schoonzus, 'Rory Eyesucker', die smeekt om het geheime recept. Gelukkig e-mailt ze terug met de ingrediënten die ervoor zorgen dat de stinkluchtgeur van Lepper verdwijnt . Ze is heel sympathiek. Ze weet maar al te goed de geur die ik heb beschreven. Haar hond, 'Juicy', is verschillende keren gespoten.

Het recept is:

Deskunking Mixture Recept
1 liter waterstofperoxide
¼ kopje baking soda
1-2 eetlepels Dawn vloeibare afwasmiddel

Meng alle ingrediënten in een grote container, bedek de hond met het schuim.

Ze adviseerde ook dat ik het aangetaste tapijt en andere gebieden gedurende een paar dagen met azijn besproeide. Ik bedank mijn schoonzus voor het recept en ga aan de slag op mijn boodschappenlijstje. Ik vraag me af over mijn boodschappenlijstje. Ik vraag me af of iemand mijn voorraad waterstofperoxide, houtskool, bakpoeder, aluminium taartplaten, azijn, Dawn vloeibare afwasmiddel en Febreeze in twijfel zal trekken. Ik heb het gevoel dat ik op het punt ben om spullen te kopen om een ​​destructief apparaat te bouwen. Dat de FBI me gaat arresteren. Ach ja. We zullen zien wat er gebeurt.

Ik krijg alle benodigdheden en ingrediënten in de winkel en ga naar huis. De buitentemperatuur nadert 100 graden.

Het busje is heet. Ik moet hier weg voordat de FBI achter mij aan komt. Ik open de garagedeur, trek het busje in de garage en onmiddellijk wordt ik geraakt door de stinklucht . IN DE GARAGE! Ik ben nog niet eens in huis. Ik open de keukendeur van de garage. HEILIGE KRAK! Het huis ruikt erger dan vanmorgen. Mijn meiden kunnen de geur niet meer verdragen. Ze smeken me om ze naar het huis van de buren te laten gaan. Ik zeg dat ze moeten gaan. Ze rennen de deur uit en kloppen elkaar praktisch tegen elkaar aan als ze rennen. Ze hebben me gedumpt. Ik ben alleen gelaten met Lepper. Ik ga aan het werk.