Geïsoleerde grond (IG) recipiënten (stopcontacten) worden het vaakst aangetroffen in ziekenhuizen en andere medische faciliteiten, commerciële gebouwen en sommige industriële omgevingen. Deze speciale houder kan een oranje gezicht hebben met een kleine groene driehoek of een wit gezicht met een kleine oranje driehoek. De driehoek is de officiële indicatie dat de houder een geïsoleerde grond heeft. Geïsoleerde grondhouders hebben een speciale constructie en bedrading die elektromagnetische "ruis" elimineren die gevoelige elektronische apparatuur kan aantasten.
Ze worden zelden geïnstalleerd in huizen, maar worden soms gebruikt in grote installaties om geluidsinterferentie met audio-, video- en computerapparatuur te bestrijden.
Wat is er anders aan IG-houders?
Bij standaard aardingsdozen met 3 sleuven zijn de aardingssleuven voor beide helften van de houder elektrisch verbonden met de aardingsschroef van de recipiënt. De circuitbedrading heeft een aardingsdraad die op de aardeschroef wordt aangesloten om de aardingsveiligheidsaansluiting voor de ontvanger te voltooien. Als de schakeling die de bak voedt een metalen toevoerkanaal (leiding en elektrische dozen) bevat, kan de houder ook worden geaard in zijn doos en de leiding via de twee metalen "jukken", of montageoren, die deze verbinden met de doos.
Een geïsoleerde grondbak heeft ook jukken en een aardingsschroef, maar de jukken zijn elektrisch geïsoleerd van de aardingsschroef. Daarom kunnen de aardingsschroef en het opneemlichaam worden gebruikt voor twee afzonderlijke grondpaden.
Deze scheiding isoleert de houdersleuven van eventuele ruis die aanwezig is in de metalen loopbaan.
Geïsoleerde grondvergaarbakbedrading
Een basisbedradingsconfiguratie voor een IG-aansluiting begint met een 3-draads kabel met aardleiding. De zwarte hete draad wordt aangesloten op de messingkleurige aansluiting op de ontvanger. De witte, neutrale draad wordt aangesloten op de zilverkleurige aansluiting en de blanke aardingsdraad wordt aangesloten op de aardeschroef op de metalen schakelkast.
De rode draad wordt gebruikt als geïsoleerde grond voor de houder; het is verbonden met de aardingsschroef van de vergaarbak en is gemarkeerd met groene faseringstape (aan beide uiteinden) om aan te geven dat het een speciale aardedraad is, in plaats van een hete draad.
In het elektrische paneel verbinden de blankedraad en de groen getapete rode draad beide met de grondbus. Soms is er alleen een neutrale bus in het paneel en deze is verbonden met de behuizing van het elektrische paneel. Hierdoor kunnen de neutrale en massa-aansluiting op hetzelfde potentiaal zijn, waardoor deze verbinding een combinatie van neutrale / aardverbinding is. Als dat enigszins mogelijk is, heeft een aardverbinding rechtstreeks met de aardingsbus, die is verbonden met een aardingspen, de voorkeur. Deze speciale aardverbinding tussen de aardaansluiting van de geïsoleerde aardeaansluiting en de aardings- of neutrale bus van het elektrische paneel biedt een speciaal grondpad voor elektriciteit om te stromen zonder elektromagnetische interferentie.
Opmerking: Veel toepassingen met geïsoleerde grondcontactdozen bevatten zeer specifieke installatievereisten waaraan mogelijk niet wordt voldaan door het eenvoudige voorbeeld dat hier wordt beschreven.
Heeft u een IG-recipiënt nodig?
Mogelijk onderzoekt u geïsoleerde aardpotten in een poging om geluids- of zoemproblemen met uw elektronica op te lossen.
Maar de kans is groot dat er veel eenvoudiger remedies zijn dan het installeren van een nieuw circuit dat een IG-ontvanger voedt. Om te beginnen, de meeste bedrading in moderne huizen maakt gebruik van niet-metalen (Romex) kabel en plastic elektriciteitskasten. Dit creëert een geïsoleerd aardingssysteem en het installeren van een IG-aansluiting is niet nodig. Een van de eenvoudigste oplossingen om te proberen is om alle elektronica die met elkaar is verbonden (door AV-kabels) aan te sluiten op een enkele voedingsstrip aangesloten op één stopcontact. Dit elimineert het potentieel voor een "aardingslus" die wordt veroorzaakt door het aansluiten van onderling verbonden apparaten in meer dan één ontvanger.